“Ayyıldızlar” ve “Çiviler” Monografisi Çıktı

Ayyıldızlar” ve “Çiviler” adlı Kosova’nın efsane pop gurubu “Ayyıldızlar” ve yine geçmişte büyük ses getirmiş olan “Çiviller” Tiyatro Topluluğu’nu konu alan monografi çıktı.

Yazar ve şair Agim Rifat yeşeren imzalı monografi, İmza Yayınevi tarafından basıldı.

“ÇİVİLER” TİYATROSU VE “AYYILDIZLAR” MÜZİK GRUBU HAKKINDA…

“Çiviler”in göz kamaştırıcı başarısı, şöhreti, birçoklarına parmak ısırtıp “Ah keşke biz de böyle bir şey yapabilseydik” dedirttir. Birçokları da bu yüzden etkinliklerimizi kendi etkinlikleriymiş gibi göstermeye çalışır, faaliyetlerimizi faaliyetlerine katıp fotoğraflarımızı albümlerine alır.

Bu tiyatrodan geçmeyen tiyatrocu yok denecek kadar azdır. Prizren Türk Şehir Tiyatrosu’nun uzantısı olan Prizren Belediye Kültürevi Türk Tiyatrosu, yani, Prizren Kültürevi Türk Tiyatrosu, bu tiyatronun yetiştirdiği çekirdek kadro sayesinde tekrar faaliyete geçer 1978’de. Bu tiyatro sayesinde, Doğru Yol Derneği’nin Tiyatro Kolu tekrar canlanır. Adeta yeniden doğar. Çiviler Tiyatro Topluluğu nasıl doğmuş nasıl büyümüşse, öyle. Anca beraber kanca beraber bu iki tiyatro topluluğu uzun zaman birbirine ayak uydurarak, birbirini karşılıklı etkileyerek, destekleyerek, atbaşı gider. Çiviler Tiyatro Topluluğu’nun oluşumunda, Doğru Yol Derneği’nin de payı çok büyüktür. Birbirine konuk olarak ya da ortaklaşa düzenledikleri programların, etkinliklerin sayısı çoktur. 1974’ten başlayarak, 1979’lara kadar Kosova ve Makedonya’nın değişik kentlerinde 13 konser-gösteri tarzı sanatsal oluşumlara imza atarlar. O güne kadar bu alanlarda görülmemiş, yaşanmamış bir sahne biçimidir bu. Doğru Yol’un işi şarkı üretmek, kabarenin işi de skeç, şiir, ayaküstü, hicivli şarkı, monolog tipleme…Doğru Yol çalar, kabare açar kapar ve oynar. Kabareye en uygun gurup da bu bağlamda “Doğru Yol”un “Ayyıldızlar” Pop Gurubudur. Üsküp, Prizren, Priştine, Gostivar derken, Vrapçişte Mamuşa, Gilan…Gösteriler arka arkaya sunulur, başarılar ard arda gelir. Müzikler özgün, oyunlar özgündür. Müzik eskiden de vardır, oyun da ama bu denli iç içe bu kadar modern değildir. Eskiden müzik ya bir oyunun arasına sıkıştırılarak bir boşluğu doldurmaya yarar, ya da ayrı bir bölüm olarak seyircinin karşısına çıkar. Aralarında organik bir bağ yoktur. Tek sözle müzik tamamlayıcı değil yardımcı bir öğedir. Oysaki şimdi gösterilerin olmazsa olmazı, ayrılmaz bir parçası halindedir. Ve bunun da ötesinde o bir dostluktur. Bu dostluk aynen 1970’lerde olduğu gibi, bugün de örnek bir dostluktur...

“Türk İşi Kosova Kabare” (kitap, 2018)